داستان دیگری از نگونساران

نگون ساران تاریخ شکوهمند

 * یکی نیزه انداخت بر پشت اوی  <><><>  نگونسار شد خنجر از مشت اوی * شاهنامه فردوسی

      همانگونه که بارها در وبلاگ نوشته ام،  تاریخ ایران دشمنانی داشته و دارد،  که گاه از روی بی اطلاعی و یا عشق فسیلی،  و گاه جیره خواری استعمار و امپریالیسم،  سعی در نگونساری آنرا داشتند.  گاه با بزرگ نمایی های مسخره،  یا با شکست از دشمنان ساختگی،  یا کوبیدن فن و هنر و علم ایرانی،  و همچنین مهمتر از همه،  ساختن دروغ های تفرقه های تاریخی،  جهت ایجاد اختلاف و دشمنی بین ملت های قاره کهن.  از ابتدا خواستند بگویند که خط میخی داریوشی خیلی ضعیف و مشکل دارتر از خط میخی ایلامی است،  اما نمی فهمیدند و نمی دانستند سلسله هخامنشیان ادامه حکومت ایلام هستند.  سپس گفتند الکساندر آمد و ایرانی را کوبید،  همین گونه ادامه دادند،  و کلی از این دست پرت و پلاها گفتند و نوشتند،  و با هر ترفند بخورد ملتها دادند.

      امروزه با ترفند های جدید می گویند تخت جمشید ساختگی است،  هنر ساسانی ضعیف تر از هنر اشکانی است،  که از هنر یونانی سرشته بود،  و بسیار از این دست پرت و پلاها می سازند.  با داشتن قدرت رسانه ای و ماهواره ای تا می توانند دروغ می بافند و می گویند،  اما این کار آنها باعث حساس تر شدن ایرانیان و ملت های قاره کهن،  نسبت به تاریخ و گذشته خودشان شده است،  آنها ندانسته دارند در جهت سرعت بخشیدن به رشد و تکامل تمدن و فرهنگی این ملتها می روند،  ملتها را بخوبی بیدار می کنند،  منجمله ناسیونالیسم ایرانی را،  که ملت و وطن دوستی نهادینه آن است،  و در تاریخ تمدن آریایی از آن نوشته ام.  

      عده اندکی از آن دست،  که بسیار کم سوادند،  با انواع ترفندها به این وبلاگ می آیند،  و با نام های مختلف،  از ایرانی اصیل گرفته،  تا نام های دشمنان ساختگی تاریخ ایران،  و با نوشتن نظر و پرسش،  می خواهند بلکه فرزانگی را بردارند،  اما آنها در روند بلاغت و حرفه ای تر شدن وبلاگ غرق شده،  و باعث می شوند اندیشه استعمار ساخته نگونسار گردد.

      تاریخ ایران کنونی و کشور های اطراف آن و تقریباً تمام قاره کهن،  در یک پیوستگی تاریخی است،  وقتی وبلاگ می گوید برداشت دروغها از تاریخ ایران،  بدلیل همین پیوستگی،  تمام قاره کهن را شامل می شود،  و هیچ قصد و نیت حزبی و مسلکی در این میان نیست،  و این شامل افشای دروغ های ساختگی تمام این جغرافیای چندین کشوری نیز می شود.

      آنچه که در ابتدا گفتم نشانه های زیادی دارد،  اندکی را دوباره می گویم،  برای پی گیری با کلیک روی لینکها به صفحات آنها بروید.  زبان پارسی داری یا دری،  و واحد پول داریک یا دریک،  که واژ های گرفته شده از داریوش بزرگ هستند،  را بدون پایه تاریخی با پرت و پلا می سازند و می گویند.  باروت ایرانی اختراع چین استان و شطرنج ایرانی اختراع هند استان،  را پرداخته کشور چین و کشور هند گفته اند،  اما هر چه گشته اند در حافظه های تاریخی و ادبی آنها هیچ ندیدند،  مجبور شدند چون ترفند ابریشم ایرانی بگویند،  که در آن کشورها مخفی کاری می کردند.....

   جالب:  به وبلاگ گفتمان تاریخ بروید و در گفتگو های تاریخی درباره دروغ حمله الکساندر یونانی به ایران شرکت کنید،  و داغ ترین بحثها را بخوانید.  کلیک کنید:  گفتمان تاریخ

تاریخ شطرنج در ایران

       دقیقاً مشخص نیست مبدا شطرنج چیست،  از کجا آمده و توسط چه کسی اختراع شده،  از کدامین شهر و دیار شروع شده،  آیا در یک برهه و زمان خاص پدید آمده،  و همراه گذر زمان پیشرفت کرد است؟.  این پرسشها و خیلی سوال های دیگر ذهن بسیاری افراد و مورخان برجسته شطرنج را مشغول کرده است.  بیشترین دست نوشته های قبول شده،  حاکی از آن است،  که شطرنج در 600 م،  در هند ظاهر شده است،  و بسرعت در پارس شایع شد،  در حدود 800 م،  در فرهنگ عرب جا گرفت.  اما اینجا موضوع مهم اینست،  که هند منظور استان هند ایران است،  نه کشور هندوستان،  در کشور هندوستان و ادبیات آنجا زودتر از هزاره دوم میلادی هیچ اثر از شطرنج وجود ندارد.  این پست ادامه دارد و باز نویسی می شود،  جهت اطلاع از جدیدترین نوشته ها،  به فهرست مقالات انوش راوید بروید.

      هیچ شواهد قابل تاییدی از روز های اولیه شکل گیری شطرنج وجود ندارد،  هیچ تخته شطرنج یا ست کامل شطرنج پیدا نشده است.  ممکن است بتوان از بعضی اشیا پیدا شده توسط باستان شناسان مهره های ابتدایی شطرنج را یافت کرد،  اما آن ها به راحتی هدفی را برای انجام بازی پیدا نمی کردند.  شواهدی هم که به دست آمده از ادبیات می باشد و حتی گاهی موضوع دارای تفسیر است ...

   چترنگ فارسی ــ  اصل شطرنج در ایران به زمان شاهنشاهی ساسانیان بر می گردد،  یکی از فصل های شاهنامه فردوسی توضیح می دهد،  که چطور فرستاده پادشاه هند این بازی را به انوشیروان معرفی می کند.  در همان فصل افسانه ای می گوید،  از یک جنگ مدنی (غیر نظامی) که بین دو پسر پادشاه هند در گرفته است.  همانگونه که گفتم این هند استان هند ایران است نه کشور هندوستان به استانهای تاریخی ایران مراجعه شود.  ابوالحسن علی مسعودی،  استفاده از شطرنج به عنوان ابزاری برای استراتژی های نظامی، ریاضیات، قمار بازی و حتی وابستگی مهم آن با طالع بینی هندی و جاهای دیگر را شرح داده است.  مسعودی متذکر می شود که عاج فیل در هند به طور عمده ای برای ساخت مهره های شطرنج و تخته نرد استفاده می شد،  و در کتاب کلیله و دمنه چنین یاد کرد،  که این بازی در دوران حکمرانی انوشیروان از هند به فارس رفته است،  و رفته رفته بازی chaturanga به shatranj تغییر یافت و شکل یک بازی دو نفره که شبیه به chaturanga بود و می توانست یک برنده داشته باشد.  اینجا یاد آوری نمایم،  در زمان ساسانیان نصف النهار مبدأ از هند ایران می گذشت،  به تاریخ نجوم در ایران مراجعه شود.  در ضمن صف آرایی نظامی در بازی شطرنج،  درست مانند نظام جمع ایرانی بوده است،  که نمونه این نظام جمع در هیچ کجا وجود نداشته،  به تاریخ نظام جمع در ایران مراجعه شود.

   شطرنج در ایران باستان

      با وجود پژوهش های بسیار تا کنون هیچ یک در پژوهشگران خارجی و ایرانی به نتیجه قطعی و روشنی درباره پیدایش شطرنج و مخترع آن نیافته اند.  سرانجام برخی به یافتن بعضی روایت ها و افسانه ها و برخی به بررسی سابقه تاریخی شطرنج بر اساس مدارک مستند پرداختند.  مدارک مستند گواه آن است که ایرانیان قبل از دوران ساسانیان یعنی نزدیک به 2000 هزار سال با شطرنج آشنا بودند.  از لحاظ تاریخی کهن ترین سندی که در آن از واژه شطرنج سخن رفته،  دست نوشته کار نامه اردشیر بابکان است.  این دست نوشته در حدود سال 600 م،  به زبان پهلوی با 5600 کلمه نوشته شده است.  آنچه امروز در دست همگان است تنها پهلوی است،  که مربوط به نخستین دوره شاهنشاهی ساسانیان است.  در زمان اردوان پنجم،  آخرین پادشاه حکومت اشکانیان (217 – 226 م) شطرنج مورد توجه درباریان آن زمان بوده است.  یعنی حدود 17 قرن قبل طبقات ممتاز ایران باستان با این هنر آشنا بوده اند.  دکتر محمد مقدم در یادداشتی چنین راهنمایی نمودند:

   دو نوشته پهلوی درباره شطرنج داریم، یکی ماتیکان شترنگ که یک جزوه شش صفحه ای درباره بازی شطرنج و نرد است،  و طبق روایت درباره اختراع این بازی مطلب مختصری دارد.  دیگری زیر عنوان چارشن (گزارش) شترنگ است،  که آن هم درباره شطرنج و نرد است.

      گمان نمی رود این دو نوشته،  که در مورد اختراع شطرنج و نرد،  ماتیکان شترنگ و چارشن (گزارش) می باشد،  از اختراعات فرد واحدی باشد.  گفته شده که شطرنج در ایران و نرد در هندوستان اختراع شده  البته این همان هند استان ایران است،  اما در کارنامه اردشیر بابکان (متن پهلوی) می بینیم،  که این آلات از زمانی قدیمی تر در ایران وجود داشته،  چنان که نوشته شده:  ...و اردشیر به یاری یزدان به چوگان و سواری، چترنگ و دیگر فرهنگ، از همگی آنان برتر و چیره تر بود.  ولی باز تمامی نویسندگان قدیم و جدید (فارسی و عربی) بدون هیچ گونه تردیدی شطرنج را هدیه هندوستان (هند استان ایران) به ایران (منظور درباره شاهنشاهی ساسانیان) می دانند،  در واقع واژه ها و اصطلاح های شطرنج،  ریشه ایرانی دارند.

      ریشه یابی واژگان شطرنج بر پایه اصول و قواعد زبان شناسی می گوید،  که شطرنج کاملاً ایرانی است،  مانند این واژه ها:  1 ــ  شاه:  که اصلی ترین مهره شطرنج است،  واژه فارسی با ریشه قدیمی خشایثیا است،  این واژه به خط میخی در سنگ نوشته های میخی کوه بیستون کنده شده است.  در زبان کشور هندوستان آن را راجا می گویند،  در شطرنج ایران،  مهره شاه همان معنی واژه فارسی شاه را می دهد.  2 ــ  وزیر:  در ایام قدیم نزد ایرانیان برای واژه وزیر،  فرزین را به کار برده اند،  ولی در کشور هندوستان واژه وزیر را منتری گویند. 3ــ  فیل:  در فارسی قدیم پیل گفته می شده،  ولی اصلاً در زبان سانسکریت نمی باشد.  4ــ  پیاده:  که در زبان فارسی قدیم به پای معروف بوده،  اما در زبان کشور هندوستان ماتیکا گفته شده.  ...و خیلی واژه های دیگر وجود دارد،  که نشانه از آن دارند،  که مهره های شطرنج و خود شطرنج اصلیتی ایرانی دارند.

   شطرنج در فرهنگ ایران

      خصوصیات شطرنج با نظام اجتماعی ایرانیان دوران ساسانی و پیش از آن هماهنگی جالبی دارد،  به این معنی که روح سلحشوری و به ویژه ترتیب آرایش سپاهیان به دو رده پیاده نظام در جلو و سواران مرکب از اسب، فیل و ارابه در عقب آن، به تاریخ نظام جمع در ایران مراجعه شود.   مهم تر از آن اهمیتی خاص قائل شدن برای شاه بود،  که در واقع شاه همه چیز در فر و شکوه او خلاصه می شده است.  بنابر این با توجه به آنچه گفته شد و با جمع بندی عواملی که شرح آن ها گذشت یعنی با در نظر گرفتن قدمت بیشتر اسناد تاریخی ایران،  تحلیل اصطلاح های علم شطرنج بر پایه اصول دانش زبان شناسی و هماهنگی شطرنج با فرهنگ اجتماعی ایران،  می توان پذیرفت که این هنر،  چنانکه امروز متداول و مطلوب جهانیان می باشد،  فن تکامل یافته ای با سابقه ای دو هزار ساله است،  که بدون تردید از ایران سر برآورده است،  به شهادت اسناد تاریخی ایرانیان در دوران پیش از اسلام برای پایه گذاری شطرنج گام های اساسی بر داشته اند.  بعد از اسلام تا قرن 16 م،  ایرانیان در گسترش شطرنج تلاشی پر ارج داشته اند،  و بعد از آن نیز همانند سایر علوم و فنون به عنوان هدیه ای نفیس و پر بها،  تقدیم جهان غرب شده است. ادامه دارد و در اینجا باز نویسی می شود.

عکس تاریخی بازی شطرنج،  از دید دیوان شمس،  عکس شماره 2975 .

   کلیک کنید:  تاریخ ورزش و بازی در ایران

   کلیک کنید:  تاریخ مزدوران بیگانه در ایران

تاریخ خط میخی ایران

      نخستین خطی که در ایران زمین با آن یکی از زبان های ایران باستان نوشته شده،  خط میخی هخامنشی است.  آثار کتبی زبان دوران سلسله هخامنشیان،  که زبان پارسی نامیده می شود،  و به ما رسیده،  با همین خط است،  که از چپ به راست نوشته می شود.

      این خط از ابداعات دوران حکومت ایلام است،  که در واقع اولین دوره سلسله هخامنشیان بودند،  اما از روزگار پادشاهی مادها که در پایان سده هشتم تشکیل یافته،  هنوز آثار کتبی بدست نیامده است.  شهر همدان برعکس شهر های دیگر،  که با فاصله از شهر از بین رفته ایجاد می شدند،  دقیقاً بروی ویرانه های شهر،  روی هم بنا شده،  و خود این مسئله مانع از کند و کاو های باستان شناسی می گردد.

      اولین نوشته های موجود آثار میخی زمان هخامنشیان که بدست آمده،  متعلق به کوروش بزرگ است،  که در دشت مرغاب بجای مانده،  و در آن تنها یک جمله من هستم کوروش شاه هخامنشی،  در 529 - 559 ق.م نگاشته شده است.  برخی دیگر معتقدند این کتیبه به همراه پیکر بالدار و تاج بر سر واقع در دشت مرغاب،  متعلق به کوروش کوچک،  برادر اردشیر دوم است،  این اولین سند از خط میخی هخامنشی است.  البته این کتیبه به دو زبان دیگر هم ترجمه شده،  زبان بابلی و زبان ایلامی،  که بالای خط هخامنشی نوشته شده اند.

   کتیبه های داریوش ــ   اما دو کتیبه دیگر نیز قدمتی بیش از این دارند،  یکی ASH و دیگری AMHکه هر دو بنا به دلایلی به دوران متاخر هخامنشی متعلق است،  نه به دوران ابتدایی آن،  که ارشامه و آریارمنه شاهی می کردند.  به هر حال می توان گفت اولین کتیبه های بدست آمده متعلق به داریوش بزرگ است.  داریوش بزرگ ترویج دهند زبان فارسی  داری یا دری،  و واحد پول داریک یا دریک بود،  که هر دو واژه برگرفته از نام داریوش هستند.

پادشاهان دیگر هخامنشی که از آنها کتیبه به خط میخی هخامنشی بدست آمده عبارتند از:

   ــ  داریوش  486 - 522  ــ  خشایارشا  465 - 486  ــ  اردشیر اول   424 - 465  ــ  اردشیر دوم  359 - 404 ــ  اردشیر سوم   338 - 359  ــ  و احتمالاً آریارمنه و ارشامه.

   هرودوت تاریخی در جایی از لشکر کشی داریوش به جنگ ساکها skyths می گوید:

   چون داریوش به بسفر رسید دو ستون از سنگ سفید در آنجا بر پا کرد،  در یکی از آنها نام های کسانی را که با وی همراه بودند،  به خط آشوری و دیگری به خط یونانی کنده گری کردند ....  البته باید توجه داشت که هرودوت خط میخی هخامنشی را خطوط آشوری نامیده است.

   پیدایش خط میخی

      خط میخی ابتدا در سومر شکل گرفته،  به اکد رفته و از آنجا به بابل و آشور راه یافته است،  و پس از آن به ایران رسید،  ابتدا در ایلام ایران به اندازه ای این خط تغییر یافت،  که به صورت یک الفبا درآمد.  اما بعد از اردشیر سوم  338 - 359  ق.م،  دیگر اثری از این کتیبه های میخی بدست نیامده است،  چند نگین و مهر که بدست آمده،  همه قبل از سال 300 ق.م، هستند.

   واژه های خط میخی

      روی هم رفته از تمامی آثار نگاشته شده هخامنشی،  کلاً چهار صد و اندی واژه از زبان پارسی باستان بجای مانده،  البته این تعداد ریشه و بن شناخته شده دارند،  در اینجا با مشتقات آنها کار ندارم.  باید اشاره کرد که خط میخی با تغییری که در ایران کرد،  یک قسم از الفبای ایرانی گردید،  یعنی فقط علامات این الفبا از اشکال میخی بابلی اقتباس شده است.  در اواخر سلسله هخامنشیان،  خط دیگری به ایران راه یافت و رفته رفته جای خط میخی را گرفت.  ادامه دارد و در اینجا باز نویسی می شود.

عکس چند اثر خط میخی،  عکس شماره 2940 .

   کلیک کنید:  تاریخ جاده ابریشم

   کلیک کنید:  تاریخ درویشی در ایران

   کلیک کنید:  تاریخ شطرنج و نرد در ایران

تاریخ نظام در ایران

      قدیمی ترین آثار مهم باستانی از نظام و نظام جمع،  بفراوانی در تخت جمشید دیده می شود،  مهمترین موضوع پیروزی و تشکیل یک کشور قدرتمند و ادامه آن،  داشتن درک و توانایی آموزش نظام جمع است.  در آثار تاریخی ایران منجمله تخت جمشید بخوبی نظام جمع دیده می شود.  الکی نمیشود کشوری و ملتی به سرزمینی حمله کنند و پیروز شود،  و حداقل آثار دانش نظام و نظام جمع در آن کشورها دیده نشده باشد.  مثلاً می گویند الکساندر از یونان آمد و به ایرانی پیروز شد،  ولی هیچ تحلیل باستان شناسی از وجود نظام جمع در آن کشور وجود ندارد.  همین گونه برای اعراب بیابانی،  که هیچ نمی دانستند نظام جمع وجود دارد،  یا حتی مغولان کشور مغولستان،  که اصلاً درکی از نظام جمع نداشتند.  با اینکه تاریخ آنها به حال نزدیک است،  ولی هیچ آثار تاریخی از وجود نظام جمع در کشور مغولستان وجود ندارد.  عده ای تاریخ نویس داستان سرا،  بدون داشتن تحلیل های علمی و آشنایی با قوانین تاریخ نویسی نوین بکمک استعمار و امپریالیسم،  پرت و پلا هایی را بعنوان تاریخ بخورد ملتها داده اند،  اما امروزه جوانان باهوش ایرانی،  دیگر اغفال این ترفندها و دروغگویی های تاریخی نمیشوند. ادامه دارد و در اینجا باز نویسی می شود.

   پیدایش نظام و نظام جمع در ایران

      . . . . بزودی . . .  در اینجا

   تاریخ تاکتیک های نظامی در ایران

      . . . . بزودی . . .  در اینجا

عکس نظام جمع در تخت جمشید،  عکس شماره 2970 .

   کلیک کنید:  تاریخ قلعه های ایران

   کلیک کنید:  تاریخ لشکر و جنگ در ایران

   کلیک کنید:  تاریخ پارتی زان و چریک در ایران

    توجه:  اگر وبلاگ به هر علت و اتفاق،  مسدود، حذف یا از دسترس خارج شد،  در جستجوها بنویسید:  وبلاگ انوش راوید،  یا،  فهرست مقالات انوش راوید،  سپس صفحه اول و یا جدید ترین لیست وبلاگ و عکسها و مطالب را بیابید.  از نظرات شما عزیزان جهت پیشبرد اهداف ملی ایرانی در وبلاگم بهره می برم،  همچنین کپی برداری از مقالات و استفاده از آنها با ذکر منبع یا بدون ذکر منبع،  آزاد و باعث خوشحالی من است.

   انوش راوید //  Anoush Raavid  ///    

   حمله اسکندر مقدونی به ایران بزرگترین دروغ تاریخ،  حمله چنگیز مغول به ایران سومین دروغ بزرگ تاریخ،  و مقالات مهم مانند،  سنت گریزی و دانایی قرن 21،  و دروغ های تاریخ عرب،  تاریخ مغول،  تاریخ تاتار،  و گفتمان تاریخ،  و جدید ترین بررسی های تاریخی در وبلاگ:

   جنبش برداشت دروغها از تاریخ ایران    http://ravid.ir